Χτισμένος σ’ένα μικρό οροπέδιο, περιτρυγιρισμένο με γρανιτένιους βράχους, ο Βώλακας της Τήνου που θεωρείται ένα από τα πιο ιδιαίτερα χωριά, είναι που κρατά ακόμη ζωντανή την τέχνη της καλαθοπλεκτικής.
Οι κάτοικοι του Βώλακα από πάρα πολύ παλιά,παράλληλα με τις γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες,ήταν οι μόνοι σε όλο το νησί που έφτιαχναν καλάθια. Τα Βωλακίτικα καλάθια είναι τα πιο στέρεα, μαρτυρά ο Κύριος Αντώνης.
Οχι μόνο γιατί εξυπηρετούσαν τις ανάγκες μεταφοράς και αποθήκευσης κάθε λογής προϊόντος, όσο γιατί επρόκειτο για την εξειδικευμένη απασχόληση ενός ολόκληρου χωριού.
Απαραίτητα στο νοικοκυριό για το κρασί,το λάδι,τα σιτηρά αλλά και στον ψαρά τον αγρότη, τον κυνηγό. Ανάγκες που σήμερα τις καλύπτει το πλαστικό.
Στις αρχές του εικοστού αιώνα,πέρα από τι συνεχείς εμπορικές συναλλαγές που είχε η Τήνος με τα γύρω νησιά, μαρτυρίες λένε ότι 3.000-4.000 καλαθια φορτώνονταν εβδομαδιαία για τη Σμύρνη, μαρτυρώντας έτσι την τεράστια ζήτηση του είδους αυτής της λαϊκής τέχνης.
Κάθε άνοιξη μαζεύονται τα καλάμια από τα οποία διαλέγονται τα γερά. Στη συνέχεια βρέχονται για να μαλακώσουν, κι ύστερα ξεκινά το πλέξιμο.
Μια διαδικασία δύσκολη που θέλει υπομονή, μια αρετή που δεν διαθέτει η νέα γενιά με αποτέλεσμα ο φόβος της εξαφάνισης να είναι ορατός, καθώς οι τεχνίτες πια στο χωριό,μετριουνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Κείμενο, Φωτογραφίες: Έφη Καϊσέρογλου
Τήνος, Βώλακας. Αύγουστος 2017
